BLOG DEDICADO A JAIME MARTORELL MIR




viernes, 31 de diciembre de 2010

martes, 28 de diciembre de 2010

TFS 24



Recomiendo especialmente que os descarguéis el último número de The Football Supporter por el reportaje que dedica al mundo ultra británico, que poco a poco se va haciendo un hueco en las terraces. No es que sea tampoco nada del otro mundo, cuatro páginas apenas, pero aborda de un modo conciso las características del fenómeno. Unos por aquí, britanizándonos, y ahora allí les da por latinizarse... En fin, ya hemos podido comprobar el gustillo que le están cogiendo últimamente a las bengalas.

lunes, 27 de diciembre de 2010

LAS CHICAS SON GUERRERAS

BLUE MOON RISING


"Blue moon rising" (2010) es un documental de Stewart Sugg centrado en el Manchester City de la temporada 2009/2010. A través de imágenes reales de los partidos clave de la misma, entrevistas con sus estrellas y responsables, pero especialmente con sus aficionados (Noel Gallagher entre ellos), nos acercamos a ese club y a su particular idiosincrasia, siempre a la sombra de su todopoderoso vecino.



sábado, 25 de diciembre de 2010

viernes, 24 de diciembre de 2010

MENSAJE DE NOCHEBUENA DE MR QUELY


¡Buenas noches!
En estas fechas tan entrañables, mis galletitas y yo expresamos, de corazón, y desde el corazón de Mallorca, nuestros mejores deseos y nuestra más afectuosa felicitación a todos los lectores de este blog.
Este año que nos deja ha sido un año de alegrías pero también de algún sinsabor, como las rastreras, y exitosas a nuestro pesar, maniobras de ciertos impresentables para que nuestro querido club no disputara lo que en el césped se había ganado. No es necesario aclarar que deseamos a tan mezquinos personajes que nuestros queridos Reyes Magos les atiborren de carbón y que de paso les obsequien con una silicosis severa. Aprovecho este inciso para reivindicar, pese a mis convicciones republicanas, a esas tres figuras tan nuestras, que no sólo premian nuestro comportamiento a lo largo del año, sino que lo castigan si procede, cosa que no hace el sosainas WASP ese de la barba blanca. También hemos visto la triste desaparición de esa Línea 8 con la que tanto nos identificábamos, pero a la que no estábamos en condiciones de brindarle las jornadas de gloria que merecía.
Pero como decía, han sido sin duda más las alegrías que las penas de este año 2010, año en el que hemos podido ver, por vez primera y tal vez única en nuestras vidas, cómo nuestra Selección se hacía con el más preciado trofeo del deporte mundial. Hemos asistido también a la inauguración del complejo hotelero Mallorca Rocks que nos ha alegrado un poquito más las ya de por sí alegres noches del estío mallorquín. Y al que algunos indeseables como los anteriormente citados ya quieren liquidar. Esperemos que tengan menos éxito.
Por otro lado, la creación de la Grada Jove ha supuesto otro granito de arena más para la consolidación de un núcleo de animación en nuestro repudiado estadio, que esperamos que vaya cada día a más, cosa segura si la policía, todo sea dicho, mantiene esa actitud de serenidad y calma que, sorprendentemente, ha adoptado esta temporada.
Queremos también destacar cómo la aparición de este blog en el ciberespacio ha creado lazos de unión con otros compañeros blogueros a los que deseamos lo mejor y muchos años más de andadura. Y también una mención especial para esa patatita que está por llegar y que nos ayudará a mantener la fe.
Deseando también, como no podía ser de otra manera, que todos seamos un poco más británicos en el año que está a punto de comenzar aunque sólo sea porque mientras allí zarandean el Rolls de Carlos y Camilla por aquí seguimos con el "¡Infanta, guapa!", me despido de todos vosotros deseándoos

Molt d'Añys!
¡Felices Fiestas!
Wesołych Świąt!
Честит Festivus!
Glücklich Feiern!
HAPPY HOOLIDAYS!

Mr Quely

DANNY DIRE'S CHRISTMAS MESSAGE

FUERA DE JUEGO


"Los sábados no soy alguien responsable"

Basada en el libro "Fiebre en las gradas" de Nick Hornby, "Fuera de juego" es una película del año 1997 dirigida por David Evans. Dado que la novela son unas memorias en primera persona, estaba claro que la adaptación no iba a ser nada fácil, aunque en realidad "Fuera de juego" es una comedia romántica con el fútbol (o el Arsenal, para ser más exactos) como eje de la relación entre Paul, un profesor enrollado, y Sarah, una estirada compañera nada interesada en el deporte rey. Se incluyen algunas de las anécdotas más relevantes de la vida del protagonista, quien se empieza a interesar por el fútbol cuando su padre, separado de su madre, y en un intento por estrechar su relación con su hijo, lo lleva a un partido. Y crea un monstruo. Porque se convierte en un friki futbolero total, en uno de esos anormales que se saben alineaciones, estadísticas y resultados y están pensando toda la semana en el siguiente partido.
La parte que personalmente más me atrae son las regresiones en las que Paul es todavía un preadolescente ya que, aparte de que la historieta romántica está más que vista, se recrea la década de los 70, para mí la época dorada del fútbol británico. También sale retratado el ambiente de los fondos, permitiéndonos saborear ese regustillo del fútbol de las Islas que a mí tanto me gusta. Como no tan bueno destacaría el hecho que ya he comentado, que un auténtico tratado de filosofía futbolera como es la novela en la que se basa, acabe convirtiéndose en una ñoña historia de amor en la que el protagonista cae en la trampa "hipoteca, mujer, hijo".
La acción principal se desarrolla a fines de la temporada 88-89, y la verdad es que no podía haberse elegido mejor la fecha, por el trepidante final de Liga de aquel año y porque permite también incluir la tragedia de Hillsborough en la trama. En fin, aunque es casi imposible encontrarla, no dudéis en verla si podéis.
Como curiosidad, señalar que hay una versión americana de 2005. Ambientada en el béisbol, por supuesto.

miércoles, 22 de diciembre de 2010

WEST HAM-WIGAN 2010 (y III)

EN EL CAMPO ESTÁBAMOS SITUADOS EN LA BOBBY MOORE STAND, PRIMERA GRADERÍA, FONDO SUR. HABÍA UNA PUERTA PARA EL FONDO Y LA OTRA PARA NUESTRO SECTOR, POR LO QUE POR ESAS DOS PUERTAS SÓLO ENTRABA LA GENTE DEL FONDO. LOS TORNOS SON DIFERENTES A LOS DE AQUÍ, COMO LOS ITALIANOS, DE ESOS QUE PASAS DE UNO EN UNO Y PARECE QUE ESTÁS METIDO EN UNA JAULA.
DESPUÉS DE ALIVIAR LA VEJIGA Y LIMPIAR EL ESTÓMAGO DE LAS DICHOSAS CORTEZUELAS, NOS DIRIGIMOS A LOS ASIENTOS. LOS EQUIPOS AÚN ESTABAN CALENTANDO, ASÍ QUE NOS FUIMOS AL VOMITORIO, AL PUESTO DE CARLSBERG, A TOMARNOS DOS MÁS. AUNQUE YA LO SABÍAMOS, NOS CAUSÓ IMPRESIÓN QUE, A PESAR DE LA FAMA DE LOS INGLESES CUANDO MEZCLAN FÚTBOL Y ALCOHOL, EN EL CAMPO SE DESPACHA CERVEZA CON TOTAL NORMALIDAD, Y APARTE TIENEN UNAS PANTALLAS PARA VER EL PARTIDO. VAMOS, IGUALITO QUE EN EL MALLORCACAFÉ. YA PODRÍAN TOMAR NOTA POR ESTOS LARES LIGA, FEDERACIÓN Y DEMÁS ESTAMENTOS CHUPÓPTEROS E INCOMPETENTES, Y SE PODRÍA HACER IGUAL. TOTAL, SI TENEMOS SILLAS EN LOS CAMPOS COMO LOS INGLESES, VAMOS A JUGAR LA COPA A UN PARTIDO COMO LOS INGLESES, ¿POR QUÉ NO TENER BIRRA&CALCIO DENTRO DEL MISMO ESTADIO COMO ELLOS? SEGURO QUE LA GENTE ASÍ IBA MÁS AL FÚTBOL, AL MENOS UNOS CUANTOS QUE TODOS TENDRÉIS EN MENTE.
MIENTRAS APURÁBAMOS LAS CERVEZAS, MÁS INGLESES SE PARABAN A HABLAR CON NOSOSTROS, E INCLUSO UNO, BASTANTE PAPOSO, LE PIDIÓ A MI COMPADRE QUE LE ANUDARA LA BUFANDA AL CUELLO, IGUAL QUE LA LLEVÁBAMOS NOSOTROS. DESPUÉS DE ESTO, Y DE INTENTAR, SIN SUERTE, CAMBIAR UNA BUFANDA DE LOS BHA DE LETRAS FOFIS, Y DESPUÉS REGALARLA (TAMBIÉN SIN ÉXITO) NOS METIMOS EN LA GRADA. SUPONGO QUE LA GENTE DE UPTON ES MÁS AVISPADA QUE LOS DEL HEARTS...
FALTABAN DIEZ MINUTOS Y A LA SALIDA DE LOS EQUIPOS COMIENZA A SONAR EL "FOREVER BLOWING BUBBLES" Y TODO EL CAMPO COMIENZA A ENTONARLO, DURANTE 40 SEGUNDOS O ASÍ. DEL PARTIDO, POCO QUE CONTAR, BUEN PARTIDO DE LOS HAMMERS, QUE DOMINARON DE PRINCIPIO A FIN A UN WIGAN QUE POR EL NIVEL DEMOSTRADO SERÍA AQUÍ UN EQUIPO DE SEGUNDA DE MEDIA TABLA. 3-1 FINAL CON PENALTY ATAJADO INCLUSO POR EL METAL LOCAL, PARA REDONDEAR LA FIESTA, Y POCO MÁS.
EN LO REFERENTE A ANIMACIÓN, UN POCO DECEPCIONADO. APENAS SE ANIMA, SÓLO EN MOMENTOS PUNTUALES, Y NO LO HACE TODO EL ESTADIO. A LA SALIDA DEL EQUIPO, AL PRINCIPIO Y AL DESCANSO, EN LOS CORNERS A FAVOR Y EN FASES AISLADAS DEL PARTIDO, Y NO MUCHO RATO. NO SÉ SI INFLUIRÍA LA MARCHA DEL WEST HAM (COLISTA), EL FRÍO (-2ºC), O QUE SIMPLEMENTE ES SIEMPRE ASÍ. O TAL VEZ QUE NOS LLEGA UNA PERCEPCIÓN DISTORISONADA DE LA REALIDAD A TRAVÉS DE LOS MEDIOS DE DESINFORMACIÓN DE LO QUE SON LOS ESTADIOS INGLESES, (ME VIENE A LA MEMORIA LA TÍPICA ESTAMPA DEL KOP DE LIVERPOOL ENTONANDO EL "YOU'LL NEVER WALK ALONE"). EN FIN, QUE A PESAR DE TODO, TERMINAMOS FELICES POR LA VICTORIA Y LA EXPERIENCIA.
AL SALIR DEL ESTADIO, NOS ENCAMINAMOS AL NO MENOS TÍPICO DUNCAN'S, A DEGUSTAR LA ESPECIALIDAD DE LA CASA, PIE & MASH, COMIDA TÍPICA DE LAS CLASES OBRERAS INGLESAS DEL EAST END. A PESAR DE LO TEMPRANO DE LA HORA, (17 HORA ZULU DE LONDRES), ERA NOCHE CERRADA, (RECORDAR QUE EN LONDRES A LAS 16 YA ES DE NOCHE, EN INVIERNO AL MENOS). RECORRIMOS TODO GREEN STREET, DONDE TODAS LAS TIENDAS ESTABAN ABIERTAS, Y LOS PUESTECILLOS DE ROPA Y COMIDA SEGUÍAN ACTIVOS.
AL LLEGAR AL DUNCAN'S NOS ENCONTRAMOS EL LOCAL ABARROTADO, SÓLO GENTE WASP, LAS MESAS LLENAS E INCLUSO LA BARRA, CON TODA LA GENTE DEGUSTANDO EL TÍPICO PLATO COCKNEY A BASE DE EMPANADA, GUISANTES, PURÉ Y ESA EXTRAÑA GELATINA VERDE. ASÍ QUE NUESTRO GOZO EN UN POZO, NOS TUVIMOS QUE CONFORMAR CON UNA HAMBURGUESAS RECALENTADA CON QUESO SEMI FUNDIDO, DE UN BAR-TETERÍA ADYACENTE.
SACIADO MÍNIMAMENTE EL APETITO, AL MENOS UNO DE ELLOS, NOS ENCAMINAMOS A LA ÚLTIMA PARADA DE NUESTRA EXCURSIÓN AL EAST END, EL PUB DUKE OF EDIMBURG.
ES EL PUB DONDE SE REÚNEN LOS SUPPORTERS DEL WEST HAM A TOMAR LAS ÚLTIMAS Y A COMENTAR TANTO EL PARTIDO COMO EL RESTO DE LA SEMANA, YA QUE LA MAYORÍA DE LA GENTE PARECE QUE TIENE ESE DÍA Y ESE MOMENTO COMO POSTRERA VÁLVULA DE ESCAPE Y EVASIÓN DE LA PARIENTA, LOS NIÑOS, LA SUEGRA, EL CURRO,... DE LA VIDA EN DEFINITIVA. NOS ACOMODAMOS EN UN DISCRETO LUGAR DE LA BARRA Y SEGUIMOS BEBIENDO. ES UN PUB BASTANTE AMPLIO, Y CON MUCHOS SURTIDORES ATENDIDOS POR CAMAREROS/AS QUE PARECEN SACADOS DE BOLLYWOOD, CON BASTANTE AMBIENTE, (¡¡DEL SANO, EH!!) Y PODEMOS DECIR QUE A LA HORA DE ESTAR ALLÍ, Y GRACIAS AL LÍQUIDO DORADO QUE CORRÍA LIBREMENTE, LA GENTE SE EMPEZÓ A ANIMAR Y CANTABAN CASI MÁS QUE EN EL ESTADIO. ASÍ DURANTE UN PAR DE HORAS. A ESO DE LAS 19.30/20.00, LA GENTE EMPEZABA A HACER MUTIS POR EL FORO, ASÍ QUE DECIDIMOS IRNOS TAMBIÉN A SEGUIR BEBIENDO POR EL CENTRO E INTENTAR COMER ALGO CON SUSTANCIA.
VIAJE PLÁCIDO DE VUELTA, DORMITANDO GRACIAS AL TRAQUETEO DEL METRO Y LOS VAPORES ETÍLICOS. PARADA EN PICADILLY CIRCUS Y PASEO HASTA EL SOHO, DONDE HABÍA UNOS PUBS MUY INTERESANTES CON LUCES ROJAS, QUE ME QUEDÉ CON GANAS DE VISITAR. PARAMOS EN UN PUB QUE YA CONOCÍAMOS DE LA NOCHE ANTERIOR, WHITE HORSE CREO RECORDAR, DONDE UN "SIMPÁTICO" Y ROBUSTO CAMARERO NOS HABÍA RECONVENIDO NUESTRA ACTITUD LA NOCHE ANTERIOR REPETIDAS VECES, AL PEDIR DOS PINTAS CON LOS DEDOS ÍNDICE Y CORAZÓN Y AGITÁNDOLOS. AL ENTRAR NOS RECONOCIÓ Y NOS PUSO DOS PINTAS ANTES DE PEDIR, QUIZÁS PARA EVITARNOS OTRO RAPAPOLVOS. SEGÚN NOS EXPLICÓ A LA CUARTA RONDA, EN INGLATERRA SIGNIFICA "FUCK OFF", QUE TRADUCIDO VIENE A SIGNIFICAR "QUE OS JODAN, SUCIOS Y JODIDOS BASTARDOS DE MIERDA, CERDILLISTAS GUARROS". AQUELLA EXPRESIÓN VENÍA DE LOS TIEMPOS DE LAS LUCHAS CON LOS ESCOCESES E IRLANDESES EN EL MEDIEVO, Y SE REFERÍA A QUE CUANDO ATRAPABAN A ALGÚN ARQUERO LES CORTABAN ESOS DOS DEDOS QUE LES IMPEDÍAN VOLVER A USAR EL ARCO, Y QUE PARA PROVOCAR EN LAS BATALLAS AL ENEMIGO, AGITABAN LOS DOS DEDOS, COMO RECORDATORIO DE LO QUE LES ESPERBA SI ERAN CAPTURADOS. AL MENOS ESO ES LO QUE ENTENDIMOS O CREÍMOS ENTENDER, YA QUE A PESAR DE QUE COMO A MUCHOS ASIDUOS DE PUNTA BALLENA, MI INGLÉS SE VUELVE MAS FLUÍDO A MEDIDA QUE MI TASA DE ALCOHOL EN SANGRE SUBE, AQUEL HOMBRE HABLABA MUY CERRAO, ¡¡¡NI QUE FUERA DEL BORUSSIA!!!
YA BASTANTE COCIDOS, Y DESPUÉS DE COMER EN UN CHINO (DEBIDO A NUESTRO ESTADO NOS HABÍAN INVITADO A NO SENTARNOS EN TRES SITIOS ANTERIORMENTE) CON UNOS PATOS GRASIENTOS, AL MENOS ESO NOS PARECIERON O QUISIMOS CREER QUE ERAN, COLGADOS EN EL ESCAPARATE, NOS DIRIGIMOS HACIA CAMDEN, AUNQUE COMO NADIE NOS HABÍA DICHO (Y SI LO HUBIERAN HECHO, NO LO HABRÍAMOS ENTENDIDO), QUE EL METRO CERRABA A LA 01.00, PUES LLEGAMOS CON EL TIEMPO JUSTO DE NO QUEDARNOS ENCERRADOS.
DESPUÉS DE ESTO POCO MÁS, ÚLTIMA PARADA EN UN PUB CERCANO AL HOTEL, MIRADAS LASCIVAS A LAS TETAZAS DE UNA CAMARERA CUYO PRIMER RASURADO HABÍA SIDO NO HACE MUCHO, Y QUE HABRÍA HECHO LAS DELICIAS DE SÁNCHEZ DRAGÓ Y MI ADMIRADO DON SILVIO, Y UN PAR DE PINTAS MÁS, A LAS QUE HICIMOS SITIO, ECHANDO AL GATO CHINO.
EN RESUMEN, BELLA JORNADA PARA EL RECUERDO Y QUE ESPERO REPETIR ANTES DE QUE LA PARCA SE ACUERDE DE MÍ.


UP THE IRONS GALLETITAS¡¡


martes, 21 de diciembre de 2010

QUÉ PUTO ASCO

Que los periolistos son una mierda pinchada en un palo ya lo sabemos todos, y con las últimas publicaciones de la web Balearesport, se confirma más aún esta afirmación. Al amigo Javier Olona le escandalizan unas pintadas de mierda en una nave industrial de Villarreal y que la gente desayune cerveza. Lo curioso es que su cagarro de página web tiene como colaborador al señor Pau Ferragut, del que ya os hemos hablado aquí, presunto agresor, junto a unos coleguillas, de un aficionado mallorquinista al que le rompieron un par de vértebras, lo cual explica el porqué cualquier cosa que hagan los Supporters sea motivo de ataque por parte de la ridícula página web que dirige el señor Olona. Lo curioso es que ahora saldrán los tontos de turno, esos plumillas que mal escriben en los panfletos locales para criticar a los Supporters. Lo curioso es que desde verano la prensa mallorquina se ha dedicado a calentar al personal contra el Villarreal. Quiero mostrar mi apoyo total a SM99 y al cordinador de la Grada Jove, Jaime Colombás, y felicitarles por el desplazamiento.


lunes, 20 de diciembre de 2010

LA BATALLA DE LA PETANCA


Echaba de menos estas historietas de los foros que tanto nos deleitaban en las páginas de BUS69. Ésta me recuerda a aquella del Mallorca B-Sabadell de hace unos años, con los típicos foreros que saben todos los detalles de una movida en la que no estuvieron presentes. Lamento que gran parte de los textos estén en catalán, pero creo que son fáciles de entender, sólo indicar que "afeccionats" significa "aficionados" y "feixita", "fascista". Dicho esto, a disfrutar del espectáculo.
Todo comeinza en el foro Atlètic Balears con el panorama dantesco que se encontró el forero Zubenelgenubi al llegar al estadio

Aprofitaré el fil "lamentable" que ve de "lamento" com a 'queixa trista amb aflicció' per a mostrar la meva total repulsa contra la barbàrie i la infrahumanitat. Quan he arribat a les immediacions de l'Estadi hi trobat sang, cops, ferides, ambulàncies, policia, conmocionats, laments. gamecs, llàgrimes... no, no diré res de racisme ja que no crec que existeixin "races" humanes, existeixen els "fills de puta".
ps: Esper una prompta recuperació de tots.

Un paisaje ciertamente desolador: sangre, policías y lágrimas. Lo del racismo no se sabe a qué viene, pero después podremos ver cómo tiene una explicación. Le contesta un tal dimitrov que, según podemos deducir por sus palabras, fue el único implicado directamente en el incidente que habla sobre el mismo:

recuperaos andamos!!!! ya en persona se dara una explicacion logica a todo esto para aquellos quienes esten interesados en saber el origen de lo sucedido porque mucho tiene que ver con nuestros vecinos... aprovechando lo de lamentable.... LA ACTUACION DEL CLUB!!! desde el responsable de seguridad hasta el presidente!!!
malahostia en la sangre!

No podía faltar nuestro estimado elvis que, para variar, tampoco estaba, pero se permite insinuar la presencia de una mano negra, o mejor dicho, rojinegra, detrás de los agresores.

No vaig saber , si alguns aficionats del Castelló havien participat o no , així com ultres del barralot , ja que vaig escoltar distintes versions .

Robertschi, uno al que se le pegaron las sábanas, está un poco confuso. Lógico, por otra parte.

Vaig arribar a les 12 del estadi i no se q a passat,segons man contat hi va haber osties al bar de sa petanca,fins aqui arrib,si algu me pot fer 5 centims???pero veig q algo greu xl q diu en Zubenelgenubi i en dimitrov a passat.....i mes amb els "piropos" q diuen cap a s`actitut del club
Esper q sa recuperacio sigui molt rapida!!!!SALUT COMPANYS

Vuelve Zubenelgenubi, quien al fin nos da un poco de luz sobre lo que pasó. Reconociendo, eso sí, que sólo sabe lo que le dijeron algunos de los afectados.

Bé jo tampoc no sé gaire més del que em digueren, en primera instància, alguns dels afectats. Eren alguns de Revolta al bar de sa petanca i cantaven cançons o coses, uns calés els hi diuen que callin, "no tenim perquè callar", callareu si vos ho deim... i tal i qual ... i arriben 50 calés (o ja hi eren, no ho sé) amb boces de bolles de petanca que peguen als cranis d'alguns de Revolta, i cebeiols per aquí i per allà... contusionats, malferits, eccehomos... Però després, ja al camp i amb el patit en joc, va sortir una nova versió en la qual s'incloien membres del grup d'afeccionants del Castellò entre els calés (que segons també diuen són d'ideologia feixita o semblant) i per complicar-ho més diuen que entre els calés i castellonencs infiltrats hi havia algun barral (reconegut feixista suporter que te absolutament prohibida s'entrada als estadis i que també va entrar el dia del derbi)

Traduciendo y resumiendo: unos revoltillos estaban en el bar de la petanca y unos gitanos les dicen que se callen. Y los revoltillos, como buenos holigans, se niegan. Entonces, aparecen 50 gitanos con "boces" (que no sé qué cojones es) de bolas de petanca y empiezan a agredir a los revoltillos. Pero una vez en el estadio, la bola (no de petanca esta vez) se va haciendo más grande y ya se habla de que con los gitanos había hinchas del Castellón (fascistas, por supuesto) y algún "suporter", también fascista. Me vienen a la memoria otros incidentes, aquellos famosos en los que se enfrentaron a la Son Ferriol Baby Squad, en la que hablaban de un policía fascista que les hacía fotos, que había conocidos ultraderechistas en la grada, etc. Estos niños, siempre que "pillan premio" le echan la culpa a los fascistas. Pues vale, para ellos la perra gorda, 50 gitanos fascistas con ultras del Castellón y del Mallorca agredieron a unos pobres chicos que el único delito que cometieron fue cantar. Siempre se repite la misma historia. Nada ha cambiado desde los tiempos de Ferragut. Antes hacían comunicados, eso sí.
El afectado Robertschi muestra sus condolencias y da su propia versión de los hechos, descartando que fueran aficionados del Castellón (a los que, eso sí, tacha de fascistas), más que nada porque duda que se desplazaran con bolas de petanca desde la península, y dudando que hubiera supporters del Mallorca. Al fin un poco de sentido común, ciertamente.

A veure si s`aclareix tot akest assumpte i lo 1er de tot q els companys agredits es recuperin ben aviat
Baix el meu desconeixement del tema i vist lo vist,no crec q fossin afeccionats del Castellò,ja q si van esser agredits x bolles de petanca,no crec q ells en duguessin desde Castellò,no se,igual m`equivoc.Q son feixistes...o puc asegurar,ja q sa segona part vaig estar a tribuna coberta x devora seu,i els cantics q feien cap a la ikurriña....tela,amb aixo o dic tot.M`estranya molt q hi hagues xuppocteros amb ells,mes q res pq esteien ben escoltats per la policia nacional i es deuen coneixer tot.Si es cert q hi havia xuppocteros reconaguts amb ells(cosa q desconeg,pq no en coneg cap d`akesta gentussa gracies a deu) el q s`haura d`haver fet es informar a sa directiva o al cap de seguretat del estadi i fer-ho saber als nacionals i q els fotesin fora

Ansioso por saber más del incidente, me metí en Fútbol Balear por si había algo de interés. Y algo encontré, aunque no es que arroje mucha luz. Sacad vuestras propias conclusiones:

aa os han dado palos no revolt aahaha!!!

Oi! aa , a algunos les han caido palos , pero no precisamente por la aficion del otro equipo asi que cierra la puta bocaza

¡Dato importante!: "no precisamente por la aficion del otro equipo". La hipótesis de los gitanos (¿o tal vez la de los ultras mallorquinistas?) va tomando fuerza. Hay también tiempo para el cachondeo a costa de los revoltillo.

pasetjant es ca ulls inflats, bufetada ve, bufetada va, idò no vos agrada la guerra ? algú mès vol pagar 3000 eur. de sanció ??
a la petanca vos esperen jajajaja teniu el que vos merexeu !! patetics revoltosos en un patetic partit i una llotja igualment patetica, llàstima de club, una llàstima !!

Hasta algún balearico se permite hacer guasa del incidente, aunque para nuestra frustración, no es que aclare mucho de lo sucedido.

anti-bahiano Pero el mejor circo se vive en las gradas, el rokero cerveza tras cerveza, el ex-jefe ultra paseando arriba y abajo como ido sin mirar el partido y pidiendo que se actúe pero no te han hecho ni p… caso verdad ? hasta ya te llaman resentido !! cómo cambian las cosas, las sanciones hacen maravillas, alguno parecia haber rematado de cabeza una bola de petanca, el año que viene haremos otra vez carnets de socio de tercera…la vida sigue.

En fin, me apetecía recordar viejos tiempos fanzineros, para una vez que pasa algo interesante en esta isla, hay que sacarle jugo. Lo que sí haré es, aprovechando la coyuntura, mandarle un abrazo, aunque sé que donde está no puede leerme, a un gitano, precisamente del Castellón. ¡Mucha fuerza y ánimo!

domingo, 19 de diciembre de 2010

UN 10 A LOS DESPLAZADOS

Els Supporters tornen a ser la nota discordant
Entre els membres de la penya Supporters desplaçats a Vila-real hi havia el coordinador de Grada Jove, Jaume Colombàs.
Se sabia que el partit que enfrontà ahir el Mallorca amb el Vila-real a El Madrigal seria molt tens. De fet, tant dirigents esportius com futbolistes i tècnics, d'un equip i de l'altre, s'havien encarregat d'escalfar l'ambient els dies i les hores anteriors al matx amb els seus actes i les seves declaracions. L'exclusió del Reial Mallorca de l'Europa League després d'una maniobra mesquina del Vila-real als despatxos forçà el club vermell a trencar qualsevol tipus de relació institucional amb el "submarí groc" i generà una polèmica que no sabem quan acabarà. Hi havia ambient de crispació, sí, sobretot pel costat mallorquinista.
Fins ahir, cadascú havia defensat els seus posicionaments i interessos de paraula i dins la legalitat, però els membres de la penya mallorquinista Supporters que es desplaçaren fins a Vila-real perderen les maneres abans del partit i tornaren a ser la nota discordant, ja que efectuaren pintades vandàliques en una nau industrial de la localitat valenciana, com mostren les imatges difoses pel portal d'internet Balearesport.es. Amb aquesta lamentable i immadura acció, els radicals del Mallorca perden la raó, queden retratats i causen vergonya. Hi ha mil maneres de protestar i expressar un desacord sense haver de caure en l'insult ni a embrutar o espenyar el mobiliari urbà.

Un palco entre las gradas
El Consejo de Administración del Mallorca, con la ausencia de Claassen, presencia el partido sin problemas entre los aficionados del Villarreal
No era una imagen cualquiera. Más bien todo lo contrario. No es normal que el Consejo de Administración de un club de Primera División vaya a las taquillas del campo rival y compre las entradas como un aficionado cualquiera para sentarse en la grada. El palco quedaba lejos, al menos ayer. Esto es lo que hicieron el presidente Jaume Cladera, el vicepresidente Llorenç Serra Ferrer, el secretario Miquel Coca y los vocales Pedro Terrasa, Biel Cerdà y Fernando Martos –representa a la familia Nadal–. Solo hubo una ausencia, la del alemán Utz Claassen, que estaba en su país.
Era la forma de protestar por la "falta de respeto", según Cladera, del presidente del Villarreal Fernando Roig hacia el Mallorca. Las relaciones están rotas y no hay ganas de que se solucione, al menos de momento. Los rectores del club, que pagaron noventa euros por cada una de las entradas, vivieron la derrota del Mallorca sin demasiados problemas. Solo algún grito aislado de hinchas amarillos, pero nada más.
Serra Ferrer y compañía tuvieron que agachar la cabeza entre el jolgorio de los aficionados locales cuando Cazorla, Rossi y Nilmar batieron a Aouate. Eso sí, el tanto de De Guzmán se celebró, pero sin ostentaciones. Por si acaso. El ayudante de Laudrup, Eric Larssen y el director de comunicación del Mallorca, Jordi Jiménez, también tuvieron que desembolsar noventa euros para ver el partido. No querían aceptar las invitaciones de los castellonenses. El Villarreal, sin embargo, tuvo un bonito gesto con los treinta y cinco aficionados que se desplazaron con Halcón Viajes hasta El Madrigal. Pusieron un cartel que rezaba ´seguidores del Mallorca´ y todo el que se acercaba allí recibía una entrada de forma gratuita. Los integrantes de la peña Supporters, que habían llegado por otros medios, entraron al campo con entradas pagadas por el propio Mallorca. Fueron veinticinco y se colocaron en la parte más alta del estadio.
Estos aficionados, que estuvieron controlados por la Policia , animaron sin incidentes a los suyos antes, furante y después de la finalización del encuentro. Y recibieron su premio con el aplauso de los jugadores rojillos en forma de agradecimiento.


Lamentable comportamiento de los Supporters Mallorca en Villarreal
Balear Esport ha cazado con las manos en la masa a los autores de las pintadas en contra del presidente del Villarreal Fernando Roig y del Villarreal. Un lamentable comportamiento de un grupo de seguidores mallorquinistas, que desde primera hora de la mañana se encuentran bebiendo alcohol en las inmediaciones del hotel de concentración del RCD Mallorca y que ya han protagonizado un lamentable capítulo, dejando su huella en una nave industrial próxima al hotel del Mallorca.
Dentro de este grupo se encuentra Jaume Colombás, el coordinador de la Grada Jove, que tiene una plaza en Son Moix -concretamente una mesa en el despacho de la Fundació RCD Mallorca- y que hoy ha sido uno de los cómplices de este lamentable capítulo.
Las pintadas de la vergüenza
Así dejaron la pared de una nave industrial los Supporters Mallorca, que desde primera hora de la mañana están bebiendo y cantando en contra del Villarreal.
Insultos a Roig antes del partido.
Los Supporters Mallorca ya han tomado Villarreal. A primera hora de la mañana han llegado a la ciudad y han desayunado "cervezas" y bebidas alcóholicas en un centro comercial muy próximo al hotel de concentración del RCD Mallorca. Minutos después han entonado cánticos a la salida del centro comercial animando al Mallorca y en contra de los dirigentes del Villarreal.
Luego se dieron una vuelta por Villarreal y se reunieron junto a una nave industrial para rotular las pancartas que exhibirán esta tarde: "Villar-real" dice una de ellas. Otras hacen alusión a Fernando Roig y en otras se puede leer "ni olvido, ni perdono". En esas naves también han dejado su recuerdo en forma de pintadas sin que la policía hiciera acto de presencia.
Posteriormente se han dirigido al hotel del Mallorca donde han saludado a los jugadores. El partido de esta tarde se prevé caliente porque los Supporters Mallorca están consumiendo litros de bebidas alcohólicas para estar a tono.
Colombás, un coordinador bajo sospecha
Jaume Colombás, cerveza en mano.
El coordinador de Grada Jove aparece en una imagen tomada alrededor de las once de la mañana en Villarreal. Muy lejos de representar a la verdadera afición del RCD Mallorca, el coordinador de Grada Jove del club, Jaume Colombás, hoy ha sido cómplice de unas pintadas que han aparecido en los alrededores del hotel de concentración del RCD Mallorca. Las imágenes que hoy publica en exclusiva Balear Esport hablan por sí solas. No son necesarias más explicaciones.
Colombás y los suyos han desayunado alcohol para dejar huella de su paso en la ciudad de Villarreal. Cabe recordar que Jaume Colombás es el coordinador de Grada Jove del RCD Mallorca, está apoyado por el club isleño y ocupa diariamente una mesa en las oficinas de la Fundació RCD Mallorca. ¿Es el mejor ejemplo para los jóvenes aficionados mallorquinistas?

sábado, 18 de diciembre de 2010

ALDEA 2010 (II)

ALDEA 2010/11

La Sociedad Americana de los Paletos
Los 'paletos' estadounidenses, conocidos en el país como 'rednecks' ('cuellos rojos'), acaban de crear una asociación.
Aquí se les conoce como "camisetas amarillas". Y tienen un club.

SM99 ON TOUR: ALDEA 2010

WEST HAM-WIGAN 2010 (II)

EN PRIMER LUGAR NOS DIRIGIMOS AL QUEENS. TODOS LOS PUESTOS DE COMIDA Y ROPA ESTABAN MONTADOS Y CAMINO DEL BAR NOS ENTRETUVIMOS OBSERVANDO, Y COMPRANDO TAMBIÉN. PRÁCTICAMENTE TODOS VENDÍAN LO MISMO, EXCEPTO UNO QUE SÓLO VENDÍA ARTÍCULOS DE LA INTER CITY FIRM, Y A CUYO DUEÑO LE ALEGRAMOS LA FRÍA MAÑANA CON UNAS POSTRERAS COMPRAS DE MATERIAL. DESTACAR QUE EN ESE PUESTO, A NUESTRO LADO, HABÍA UN GRUPO DE 5 SKINS SUECOS, "ECHAOS P'ALANTE", CON TODA SU PARAFERNALIA, BOTAS ALTAS, CORDONES BLANCOS, PANTALONES REMANGAOS,... EN FIN LO QUE VIENE SIENDO UN SKIN DE MANUAL. SUPONEMOS QUE IBAN AL ENCUENTRO DE GENTE DE ICF, O IBAN POR SU CUENTA TAL VEZ. TAMPOCO LES PREGUNTAMOS, YA QUE SI NUESTRO INGLÉS ES MALO, NUESTRO SUECO ES NULO, Y ADEMÁS LA SED APRETABA.
DESPUÉS DE UN CORTO PASEO LLEGAMOS AL SUSODICHO QUEENS, Y AHÍ TOMAMOS LAS PRIMERAS PINTAS DEL DÍA. UN PUB BASTANTE TRANQUILO, CON GENTE UN POCO PURETA, RONDANDO LA CUARENTENA EN ADELANTE, Y BASTANTE TRANQUILA. ES EL BAR DONDE LA GENTE DEBE HACER LA PRIMERA ANTES DE EMPEZAR CON LA BRIANZA ALCOHÓLICA. LOS CAMAREROS/AS SON TAMBIÉN MAYORCETES. NOS ATENDIÓ LA SONRIENTE DUEÑA DEL LOCAL, QUE COMO NOTA CURIOSA, LLEVABA UN COLGANTE BASTANTE APARATOSO DE ORO Y BRILLANTES DE UNA ESTRELLA QUE HABRÍA HECHO LAS DELICIAS DEL RABINO MAIZKOWITZ, O DE PERE BONNÍN.
ENTONADOS YA CON UN LITRO DE CERVEZA, NOS DIRIGIMOS AL BOLEYN, MÍTICO PUB DONDE SE REÚNE EL GRUESO DE LOS AFICIONADOS. ESTÁ SITUADO AL FINAL DE LA CALLE, PASADO EL ESTADIO, Y ES UN BAR BASTANTE GRANDE. JUSTO ENFRENTE ESTÁ LA ESTATUA DEDICADA A SIR BOBBY MOORE, MITO DEL WEST HAM Y CAPITÁN DE LA SELECCIÓN INGLESA QUE GANÓ EL MUNDIAL DEL 66.
UNA COSA GRACIOSA DEL BOLEYN, Y QUE LA MAYORÍA CONOCÉIS, ES LA MULTITUD DE CARTELITOS CON LA LEYENDA "NO AWAY SUPPORTERS", PUESTOS EN LAS CRISTALERAS, Y QUE ES UNA MANERA AMABLE DE INVITAR A LA AFICIÓN RIVAL A PASAR DE LARGO. Y A FE MÍA QUE DESPUÉS DE HABER VISTO A ALGÚN INGLÉS DE DENTRO, ES LO MEJOR QUE SE PUEDE HACER PARA NO "PILLAR PREMIO".
EL BOLEYN, A REVENTAR, Y ESO QUE AÚN FALTABA PARA EL PARTIDO. A CADA X METROS DE BARRA, SEIS TIRADORES DE CERVEZA Y MULTITUD DE CAMARERAS (BASTANTE POCO AGRACIADAS) QUE NO PARABAN DE SERVIR. AL POCO, LOS PRIMEROS CÁNTICOS, Y LA GENTE QUE EMPEZABA A ENTONARSE. EN LA TELEVISIÓN DABAN EL ASTON VILLA-ARSENAL, Y LA PEÑA ANIMABA A LOS VILLANOS, YA QUE LA CONDICIÓN DE EQUIPO LONDINENSE DE LOS GUNNERS LOS HACE POCO QUERIDOS EN EL EAST END. AUNQUE SI TUVIERA QUE ELEGIR UN EQUIPO QUE CAIGA ESPECIALMENTE MAL SERÍA, APARTE DEL "MILWAIS", EL TOTTENHAM.
EL TIEMPO PASABA Y NOS SURGIÓ LA DISYUNTIVA DE ACERCARNOS AL M&M'S (OTRO PUB DE RENOMBRE Y DONDE SE JUNTA LA GENTE DE ICF), IR A COMER ALGO O SEGUIR BEBIENDO ALLÍ. COMO SOMOS GENTE HONRADA Y DECENTE Y YA LLEVÁBAMOS UN CIERTO PUNTILLO QUE PODÍA DEGENERAR EN UN "CEBOLLÓNNN DE CAMPEONATO", NOS APRETAMOS CONTRA LA BARRA Y OPTAMOS POR SEGUIR ALLÍ, AMEN DE COMERNOS UNA BOLSA DE MORRITOS O CORTEZUELAS QUE NOS REVOLVIÓ EL ESTÓMAGO ( NINGUNAS COMO LAS DEL BAR OLIVER ).
LA GENTE SEGUÍA ENTONANDO MÁS CÁNTICOS, BEBIENDO MÁS PINTAS Y MÁS PINTAS, Y LA HORA DEL PARTIDO QUE SE ACERCABA. ASÍ QUE, ACONSEJADO PRUDENTEMENTE POR MI ALTER EGO EN ESTE VIAJE, NOS ENCAMINAMOS HACIA EL CAMPO.
DESTACAR QUE LA GENTE ERA BASTANTE CORRECTA, A PESAR DEL ALCOHOL INGERIDO, Y QUE TODO EL MUNDO VA A SU BOLA, ECHANDO UN POCO POR TIERRA LA IMAGEN DEL SEGUIDOR INGLÉS. ALGUNO QUE OTRO SE QUEDABA MIRANDO LA BUFANDA DE LOS BHA QUE LLEVÁBAMOS, Y NOS PREGUNTABA. AL DECIRLES QUE ÉRAMOS ESPAÑOLES Y DEL WEST HAM, LO FLIPABAN Y NOS SONREÍAN Y PALMOTEABAN LA ESPALDA. ME IMAGINO QUE SERÍA LA MISMA REACCIÓN SI AQUÍ NOS ENCONTRÁRAMOS A UN INGLÉS CON BUFANDA DEL MALLORCA ASISTIENDO A UN MALLORCA-RACING Y EL TÍO NOS DIJERA CONVENCIDO QUE ES DEL MALLORCA, EN FIN VIVIR PARA VER. AUNQUE AHORA QUE PIENSO, ALGUNO HAY...

MAURA UNO DI NOI


Tomeu Maura se une a la gran familia del casualismo

"Digo esto porque mañana 40 valientes van a meterse en la boca del lobo porque han dado el paso de viajar a Castellón para animar al Mallorca. No sé si alguno de ellos lee esta web -espero que sí-, pero les recomiendo que en la medida de lo posible se abstengan de exhibir símbolos del Mallorca durante su entrada o salida al campo. Y mucho menos en las horas previas, en la ciudad."

viernes, 17 de diciembre de 2010

GUTI TENÍA RAZÓN

¡PALETOS!
Este sábado (mañana si sois lectores fieles de este blog, el 18-D para los no tan asiduos) tenía pensado ir a cierta aldea castellonense aunque diversas circunstancias nos han echado para atrás. El hecho de que no vaya prácticamente nadie es una de ellas. Había anunciado un viaje en barco que finalmente no se realiza. De todos modos, no importa mucho. Me hubiera molestado que encima de jodernos, el insignificante club de fútbol de esa aldea hiciera negocio a cuenta nuestra.
Hubiera estado bien una invasión sin entrada, consumiendo ingentes cantidades de alcohol preferiblemente adquirido con anterioridad, o bien con el mínimo gasto de dinero en dicha aldea, sustraído a ser posible en los comercios de la zona. Animando en la calle y dándole trabajo a los cuerpos de seguridad del Estado. Pero supongo que no es el plan más apetecible para los mallorquines, y esas cosas se deben hacer con tiempo. Y tampoco es cuestión de montar un circo en el que los payasos van vestidos de amarillo.
Lo único que deseo es que podamos presenciar la segunda parte de la dulce venganza que comenzó en Sevilla.

miércoles, 15 de diciembre de 2010

ATADOS Y BIEN ATADOS

Viendo lo que pasa en Italia, Grecia o Inglaterra, y lo que pasa aquí, dan ganas de cortarse las venas. O emigrar. La huelga (?) de controladores con la que yo, ingenuo de mí, me las prometía muy felices, quedó en nada. En menos que nada. Un sainete más en esta España de pandereta. ¡Joder, cada dos por tres se habla de motines de pasajeros que no han podido volar a Cancún! Pues nada, se ve que lo de los motines ha pasado de moda. Al final una costellada de "estado de alarma" (nada alarmante en un país en el que se activan alertas amarillas cuando caen cuatro gotas) sin al menos un par de tanquetas para darle colorcillo a la cosa. Como aquella huelga de transportistas que amenazaba con paralizar el país y que se solucionó con cuatro antidisturbios. ¡Con la psicosis que le entra a la gente cuando el mercadona cierra medio festivo, uno pensaba que habría saqueos y disturbios ante la falta de suministros! Pues no, nada de eso, no dio tiempo ni a que se caducaran los yogures. Con la que está cayendo en la piel de toro, los que tienen prefieren llenar bares y restaurantes y los que no, tragarse la vergüenza y pedir en los semáforos o dormir al raso.
En los países normales, donde la gente aún tiene algo de sangre en las venas y la liga no es sólo cosa de dos, el fútbol, o las gradas para ser más exactos, son un potencial foco "revolucionario", mucho más que las fábricas o las universidades. Lo hemos visto en Yugoslavia, África, Hungría, Rostock, y hace unos días en Moscú. Pero aquí los ultras están más preocupados en perpetuar un ciberguerracivilismo infantil insultándose continuamente por los foros. Ya ni se molestan en salir a la calle. Si las gradas españolas están muertas es porque la sociedad española también lo está. Y parte de la culpa la tiene el fútbol, que en España no es sinónimo de lucha, sino de marujeo. Y de mamoneo.

martes, 14 de diciembre de 2010

WEST HAM-WIGAN 2010 (I)


CAMDEN. 27 DE NOVIEMBRE. 08.30 HORA ZULU.
SOLEADA AUNQUE FRÍA LA MAÑANA QUE ASOMABA TRAS LA VENTANA DE NUESTRO HOTEL/HOSTAL. LAS DOS QUELITAS QUE HABÍAMOS VIAJADO A LONDRES NOS DESPEREZÁBAMOS EN NUESTROS MINI CATRES, NOS QUITÁBAMOS LAS LEGAÑAS Y NOS DISPONÍAMOS A AFRONTAR UN DÍA LARGO Y FRUCTÍFERO CON LA ILUSIÓN DEL NOVATO QUE SE ESTRENA EN MATERIA DE FÚTBOL INTERNACIONAL.
EL ESTRENO ERA EN UPTON PARK, QUÉ MEJOR SITIO APARTE DEL OLÍMPICO ROMANO, PARA PERDER NUESTRA VIRGINIDAD EN LIDES FUTBOLERAS.
DESPUÉS DE LA HIGIENE BÁSICA (LO BUENO DEL FRÍO ES QUE NO SUDAS) BAJAMOS A DESAYUNAR AL BAR ANEXO A NUESTRO HOTEL (QUE CURIOSAMENTE ERA REGENTADO POR LA MISMA GENTE QUE ATENDÍA LA RECEPCIÓN Y CUYO NIVEL DE INGLÉS ERA SIMILAR AL NUESTRO, POR LO QUE NOS ENTENDÍAMOS SIN PROBLEMAS, AUNQUE CREO QUE SU LENGUA MATERNA DEBÍA SER ESLAVA O DEL CÁUCASO), A APRETARNOS UN FULL ENGLISH BREAKFAST, YA QUE ADVERTIDOS DE ANTEMANO POR OTRAS GALLETITAS VIAJERAS, EL DÍA IBA A SER LARGO, LA BEBIDA ABUNDANTE, Y DEBÍAMOS PREPARAR EL ESTÓMAGO CON UNA BUENA CAPA DE GRASAS Y CALORÍAS.
EL DESAYUNO ESTABA INCLUÍDO, Y MIENTRAS ESPERÁBAMOS, ACABÁBAMOS DE PERFILAR LOS DETALLES DEL DESPLAZAMIENTO DESDE CHALK FARM (Z.2) A UPTON PARK (Z.3), EN EL TUBE, COMO LLAMAN ALLÍ AL METRO. EL VIAJE CRUZABA LONDRES POR LO QUE CALCULAMOS UNOS 40 MINUTOS DE TRAYECTO.
DESPUÉS DE DAR CUENTA DEL DESAYUNO NOS ENCAMINAMOS AL METRO A PILLAR EL BILLETE DE UN DÍA (TICKET FOR A DAY). EL TAQUILLERO ERA UN INGLÉS SIMPÁTICO (RARO CUANDO TRATAN CON ESPAÑOLES), Y QUE HABLABA UN ESPAÑOL MACARRÓNICO, (OLÉ, PAELLA, MAGALLUF, CASILLAS Y POCO MÁS), LO QUE UNIDO A NUESTRO ESCASO DOMINIO DE LA LENGUA DE SHAKESPEARE, HIZO QUE DE PRIMERAS NOS EQUIVOCÁRAMOS CON LOS TICKETS, EL TIO ENTENDIÓ QUE ÍBAMOS A LUTON, EN VEZ DE A UPTON, ASÍ QUE NOS PIDIÓ QUE LE SEÑALÁRAMOS DÓNDE QUERÍAMOS IR. MARCAMOS UPTON Y EL EMPEZÓ A REÍR DICIÉNDONOS QUE ERA "APTON PARK". TAMBIÉN CREEMOS QUE NOS PREGUNTÓ A QUÉ ÍBAMOS ALLÍ, Y AL DECIRLE QUE A VER JUGAR A LOS HAMMERS, NOS MIRÓ CON CARA RARA AL ESTILO "ESTÁN LOCOS ESTOS ROMANOS". O ESO O NO ENTENDIÓ UNA MIERDA DE LO QUE LE DIJIMOS.
DESPUÉS DE DOS TRANSBORDOS ENFILAMOS LAS LÍNEAS (VERDE Y ROSA) DEL EAST END, QUE IBAN DIRECTAS AL CAMPO, AL QUE DESPUÉS DE UN ÚLTIMO TRANSBORDO DE UNA ESTACIÓN LLEGAMOS SOBRE LAS 10.15. EL PARTIDO ERA A LAS 15, ASÍ QUE TENÍAMOS TIEMPO DE SOBRA PARA EMPAPARNOS, NUNCA MEJOR DICHO, DE CULTURA INGLESA.
EL METRO ESTÁ EN LA MISMA CALLE DEL ESTADIO HACIA LA DERECHA, ASÍ QUE FUIMOS DANDO UN PASEO PARA HACER ALGUNAS FOTOS Y QUEDARNOS CON LA UBICACIÓN DE LOS BARES.
LA ZONA DEL CAMPO VIENE A SER UNA ESPECIE DE SON GOTLEU, TODO LLENO DE INMIGRANTES, HINDÚES, PAKIS, MOROS, CHINOS Y NEGROS (¿AÚN SE PUEDE ESCRIBIR "MOROS" Y "NEGROS" SIN HERIR SUSCEPTIBILIDADES, NI CONCIENCIAS BIENPENSANTES?). TODA LA CALLE LLENA DE LOS MÁS PINTORESCOS LOCALES, Y LAS ÚNICAS PERSONAS DE ETNIA CAUCÁSICA SE VEÍAN EN LOS ALREDEDORES DEL CAMPO Y EN LOS PUBS QUE EMPEZABAN A ABRIR. NOS IMAGINAMOS QUE SÓLO DEBEN IR POR ALLÍ LOS DÍAS DEL PARTIDO Y QUE EL RESTO DE DÍAS ESA ZONA ES COMO LA ONU O UN ANUNCIO DE BENETTON. VAMOS, PARA QUE NOS ENTENDÁIS, UNA ZONA COMO LA ADYACENTE AL ESTADIO BALEAR, PERO DONDE LA GENTE QUE NO ES INMIGRANTE NO TIENE DEFICIENCIAS MENTALES COMO OCURRE EN LA VÍA DE CINTURA.
A LO LARGO DE LA CALLE SE EMPEZABAN A MONTAR LOS PUESTOS DE ROPA Y DE COMIDA RÁPIDA QUE JANOLABAN TODA LA VÍA. LLEGAMOS AL CAMPO, MUY BONITO AUNQUE DESDE FUERA ES ARQUITECTÓNICAMENTE RARO PARA LO QUE SON LOS CAMPOS ESPAÑOLES, E HICIMOS ALGUNAS FOTOS, Y COMO LAS PUERTAS ESTABAN ABIERTAS, NOS METIMOS POR LA ZONA EN LA QUE ENTRABAN LOS JUGADORES CON LOS COCHES, Y NADIE NOS DIJO NADA. DE AHÍ ACCEDIMOS A LA ZONA DEL HOTEL (THE ACADEMY), QUE ESTÁ DENTRO DEL ESTADIO Y JUSTO AL LADO DE LA TIENDA OFICIAL, DONDE DIMOS RIENDA SUELTA A NUESTRA CRAPULENCIA CONSUMISTA.
LA TIENDA NOS IMPRESIONÓ, YA QUE PARA SER DE UN EQUIPO MODESTO, ERA BASTANTE GRANDE Y TENÍA DE TODO. TAMBIÉN NOS LLAMÓ LA ATENCIÓN QUE, APARTE DE LA ROPA DEPORTIVA DEL EQUIPO CON LA MARCA OFICIAL DEL CLUB (CURIOSAMENTE LA MISMA QUE LA DEL MALLORCA), HABÍA ROPA DE CALLE DEL WEST HAM: VAQUEROS, CHAQUETAS, FORROS, PLUMÍFEROS, POLOS, CAMISETAS, ETC, ETC, Y BASTANTE CHULA ADEMÁS. TAMBIÉN, PARA SER TIENDA OFICIAL, LOS PRECIOS NO ERAN DESMESURADOS, Y AL CAMBIO UNA CHAQUETA SALÍA POR 52€ O UNA CAMISETA OFICIAL POR 48€.
APAGADA LA SED CONSUMISTA, DECIDIMOS QUE YA ERA HORA DE APAGAR OTRA CLASE DE SED, Y COMO ERA UNA HORA PRUDENTE ENCAMINAMOS NUESTROS PASOS AL BAR. O PUB, COMO LE LLAMAN ALLÍ.

sábado, 11 de diciembre de 2010

ESE VIEJO BABUÍNO




TIENE LOS PUTOS OJOS CERRADOS

PD: considéralo un cutre regalo de cumpleaños con unos días de retraso...

miércoles, 8 de diciembre de 2010

Free Beer Cursors at www.totallyfreecursors.com